Wieża ciśnień
Historia wieży ciśnień sięga początku XX wieku. Równocześnie z rokiem 1900 rozpoczyna się także historia chełmżyńskich wodociągów, choć już w średniowieczu, a dokładniej w 1255r. mistrz Poppo von Osterna zatwierdził budowę drewnianego wodociągu.
Sto lat temu wodę czerpano bezpośrednio z jeziora z wybudowanych specjalnie do tego celu pomostów. Ówczesne władze miały w planach podniesienie warunków życia i higieny mieszkańców Chełmży poprzez budowę kanalizacji. Pompy, które zamontowano w studniach sprowadzono prosto z Bremy.
Czworoboczna wieża zwieńczona czworobocznym dachem ma w sobie zbiornik mieszczący 350 metrów sześciennych wody.
W latach 1901- 1902 rozpoczęto również budowę oczyszczalni, zwanej filtracją. Mieściła się ona przy skrzyżowaniu dwóch ulic Polnej i Sienkiewicza. W 1907 roku ilość ścieków obliczano na 10 tys. mieszkańców. Filtracja wchodziła w skład sieci kanalizacyjnej rozbudowywanej w 1905r. Trzydzieści lat później wybudowano dodatkowo podziemny kanał sanitarny pod ulicą Kolejową (odcinek obecnej ulicy Sikorskiego od torów kolejowych do poczty).
Obecnie ze względu na ponad wiekową konstrukcję chełmżyńskie wodociągi znacznie ograniczyły eksploatacje zabytkowego budynku. Jest natomiast bardzo cennym zabytkiem techniki ze względów historycznych i zachowanych w niej funkcji użytkowych.
Rozbudową chełmżyńskich wodociągów byli zainteresowani także Niemcy podczas wojny. Z tego okresu zachowały się projekty rozbudowy sieci wodno - kanalizacyjnej z 1943r.
Rozbudową chełmżyńskich wodociągów byli zainteresowani także Niemcy podczas wojny. Z tego okresu zachowały się projekty rozbudowy sieci wodno - kanalizacyjnej z 1943r.
Dziś zakład Wodociągów i Kanalizacji zaopatruje w wodę ponad 15 tysięczną Chełmżę. Wieża jest zabytkiem klasy „0” w skali Europy. Jest obiektem nadal funkcjonującym.
